ravan

تربیت فرزند از نظر روانشناسی [18 راهکار تربیت فرزند]

کلینیک روان‌شناسی به صورت ۲۴ ساعته مشغول به پاسخگویی، نوبت‌دهی و مشاوره می‌باشد.
تربیت فرزند از نظر روانشناسی

تربیت فرزند از نظر روانشناسی یکی از سخت ترین اما رضایت بخش ترین مشاغل در جهان است. همه ما دوست داریم فرزندانمان شاد باشند و آینده‌ای موفق داشته باشند. موفقیت یک فرد به عوامل زیادی بستگی دارد که دوران کودکی یکی از مهمترین آنهاست. در این مقاله به راهکارهای تربیت فرزند از نظر روانشناسی اشاره شده است.

تربیت فرزند از نظر روانشناسی

والدین از مهمترین افراد در زندگی کودکان هستند. کودکان از بدو تولد به والدین تکیه می‌کنند تا مراقبت‌های لازم را برای شادی و سلامتی و رشد و تکامل خوب به آنها ارائه کنند. پدر و مادر بودن کار آسانی نیست، اما راهی است که ما را به عنوان یک فرد به بلوغ می رساند. برای والد بودن مهم است که به کودک یاد دهیم به خودش احترام بگذارد. والدین می‌توانند نمونه‌ای عالی برای شناخت ارزش‌های واقعی باشند و باید از سنین پایین برای پذیرش آن تلاش کنند.

راهکارهای تربیت فرزند از نظر روانشناسی

راهکارها و رویکردهای بسیاری برای تربیت فرزند وجود دارد؛ مهمترین آنها عبارتند از:

۱. عزت نفس کودک را افزایش دهید.

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی، بچه‌ها خودشان را از چشم والدینشان می‌بینند و در کودکی شروع به پرورش احساسات خود می‌کنند. لحن صدای شما، زبان بدن و هر بیانی که دارید جذب بچه هایتان می شود. گفتار و کردار شما به عنوان والدین بیش از هر چیز دیگری بر رشد عزت نفس آنها تأثیر می گذارد.

تمجید از دستاوردهای هر چند کوچک، باعث می شود کودکان احساس غرور کنند. اجازه دادن به بچه ها برای انجام کارها به طور مستقل باعث می شود آنها احساس توانایی و قدرت کنند. در مقابل، تحقیر نظرات یا مقایسه نامطلوب یک کودک با دیگری باعث می شود که بچه ها احساس بی ارزشی کنند.

تربیت فرزند از نظر روانشناسی

۲. محدودیت ها را تعیین کنید و منظم باشید.

نظم و انضباط در هر خانه ای ضروری است. هدف نظم و انضباط کمک به کودکان در انتخاب رفتارهای قابل قبول و یادگیری خودکنترلی است. ایجاد قوانین خانه به بچه ها کمک می کند تا انتظارات شما را درک کنند و خودکنترلی را توسعه دهند. برخی از قوانین ممکن است شامل این موارد باشد: تلویزیون تا زمانی که تکالیف انجام نشده باشد، مجاز نیست.

۳. برای فرزندتان وقت بگذارید.

بچه‌هایی که توجهی را که می‌خواهند از والدین خود دریافت نمی‌کنند، اغلب رفتارهای نادرستی از خود نشان می دهند. علاوه بر زمان های روزانه و منظم، هر هفته یک “شب ویژه” برای با هم بودن انتخاب کنید و به فرزندان خود اجازه دهید در تصمیم گیری برای گذراندن زمان کمک کنند.

۴. الگوی خوبی باشید.

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی، کودکان با تماشای والدین خود چیزهای زیادی در مورد نحوه رفتار کردن یاد می گیرند. هر چه خردسال‌تر باشند، نشانه های بیشتری از شما می گیرند. قبل از اینکه جلوی فرزندتان رفتار نادرستی انجام دهید، به این فکر کنید: آیا می‌خواهید کودکتان اینگونه رفتار کند؟ توجه داشته باشید که دائماً توسط فرزندانتان تحت نظر هستید.

ویژگی هایی را که می خواهید در فرزندان خود ببینید الگو کنید: احترام، صمیمیت، صداقت، مهربانی، بردباری. مهمتر از همه، با فرزندانتان همان طور رفتار کنید که انتظار دارید دیگران با شما رفتار کنند.

۵. ارتباط را در اولویت قرار دهید.

شما نمی توانید از بچه ها انتظار داشته باشید که همه کارها را صرفاً به این دلیل انجام دهند که شما به عنوان یک والدین از آنها خواسته اید. کودکان به اندازه بزرگسالان شایسته توضیح هستند. اگر برای توضیح دادن وقت نگذاریم، کودکان ارزش ها و انگیزه های ما را درک نمی کنند.

انتظارات خود را روشن کنید. اگر مشکلی وجود دارد، آن را توصیف کنید، احساسات خود را بیان کنید و از فرزندتان دعوت کنید تا روی راه حل کار کند.

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی، حتماً عواقب تصمیمات را لحاظ کنید. پیشنهادات خود را ارائه دهید و پذیرای پیشنهادات فرزندتان باشید. کودکانی که در تصمیم گیری ها شرکت می کنند، انگیزه بیشتری برای اجرای آنها دارند.

۶. انعطاف پذیر باشید.

اگر اغلب از رفتار فرزندتان احساس “ناامیدی” می کنید، شاید انتظارات غیر واقعی دارید. محیط های کودکان بر رفتار آنها تأثیر می گذارد، بنابراین ممکن است بتوانید با تغییر محیط آن رفتار را تغییر دهید. اگر متوجه شدید که دائماً به کودک ۲ ساله‌تان «نه» می‌گویید، به دنبال راه‌هایی برای تغییر محیط اطراف و تنظیم دوباره سبک فرزندپروری خود باشید تا موارد کمتری ممنوع باشند. «نه» گفتن بسیار موجب ناامیدی شما و فرزندتان می شود.

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی باید بدانید همانطور که فرزند شما تغییر می کند، به تدریج باید سبک فرزندپروری خود را تغییر دهید.

تربیت فرزند از نظر روانشناسی

۷. نشان دهید که عشق شما بدون قید و شرط است.

به عنوان والدین، شما مسئول اصلاح و راهنمایی فرزندانتان هستید. اما نحوه بیان راهنمایی های اصلاحی خود، تفاوت زیادی در نحوه دریافت آن توسط کودک ایجاد می کند. از سرزنش، انتقاد یا عیب جویی خودداری کنید. این سبک رفتاری موجب تضعیف عزت نفس کودک شده و می تواند منجر به رنجش شود.

۸. نیازها و محدودیت های خود را به عنوان والدین بشناسید.

شما یک والد کامل نیستید. شما به عنوان یک رهبر خانواده و یک انسان، دارای نقاط قوت و ضعف متفاوتی هستید. توانایی های خود را بشناسید و روی نقاط ضعف خود کار کنید. سعی کنید از خود، همسر و فرزندانتان انتظارات واقع بینانه داشته باشید.

سعی کنید فرزندپروری را به یک شغل قابل مدیریت تبدیل کنید. تمرکز بر نیازهایتان شما را خودخواه نمی کند؛ بلکه به این معنی است که شما به رفاه خود اهمیت می دهید. اهمیت به خود یکی دیگر از ارزش های مهم برای الگوسازی فرزندانتان در تربیت فرزند از نظر روانشناسی است.

۹. خونگرم، پاسخگو و پذیرا باشید.

رابطه، راز یک زندگی شاد و موفق است. داشتن دوران کودکی که در آن فرد احساس می کند پذیرفته شده و پرورش یافته است، یکی از بهترین پیش بینی ها برای موفقیت بزرگسالان، رفاه و رضایت از زندگی است. کودکی که دلبستگی ایمن دارد، احتمال رشد و نتایج مثبت بسیار بیشتری دارد. بنابراین، بهترین راه برای تربیت فرزندان موفق تبدیل شدن به والدینی خونگرم، پاسخگو و پذیرنده و ایجاد رابطه نزدیک والدین و فرزند است .

۱۰. به فرزند خود هوش هیجانی یاد دهید.

توانایی تنظیم احساسات برای دستیابی به موفقیت و خوشبختی در این دنیا بسیار مهم است. تنظیم هیجانی مهارتی نیست که ما با آن متولد شده ایم. در تربیت فرزند از نظر روانشناسی، بسیار مهم است که به فرزندان خود بیاموزیم چگونه احساسات خود را کنترل کنند.  کودکان در درجه اول تنظیم احساسات را از تماشای والدین می‌ آموزند. اگر ما در عصبانیت فریاد بزنیم، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که فرزندمان هنگام ناراحتی، آرام بماند.

۱۱. به فرزند خود اجازه دهید تصمیم گیری را تمرین کند.

به عنوان والدین، ما می خواهیم از فرزندان خود محافظت کنیم، اما فرزندپروری کنترلی می تواند به جای افزایش رشد کودک، مانع از رشد او شود. تصمیم گیری صحیح نیازمند تمرین است و تنها از تجربه ناشی می شود. به کودکان نسبت به چیزهای غیر ایمنی و بهداشتی حق انتخاب بدهید تا بتوانند شروع به یادگیری نحوه انتخاب کنند. به جای اینکه آنها را مجبور کنید به توصیه های شما عمل کنند، آنها را راهنمایی کنید. تجربه کارآمدترین راه برای یادگیری تصمیم گیری خوب است. خودمختاری همچنین به کودک اجازه می دهد تا اعتماد به نفس و عزت نفس خود را به دست آورد.

۱۲.فرزندتان را به چالش بکشید.

کودکان انگیزه دارند برای رسیدن به اهدافی که می توانند به آن دست یابند، تلاش کنند. حفظ انگیزه نیاز به تلاش دارد، اما موفقیت باید ممکن باشد. چالش‌هایی را در چارچوب توانایی‌های فعلی‌شان به بچه‌ها ارائه دهید و با بازخورد فوری به آنها کمک کنید تا برای بهبود عملکرد خود تلاش کنند.

۱۳. به جای پاداش و تنبیه، از طریق ارزش ها به کودک انگیزه دهید.

همه انگیزه ها یکسان ایجاد نمی شوند. پاداش و تنبیه فقط انگیزه بیرونی ایجاد می کند که راه حل بلندمدت خوبی نیست. ممکن است بتوانیم با استفاده از پاداش و تنبیه بچه ها را در خردسالی مجبور به انجام کارهای مدرسه کنیم، اما اگر آنها به یادگیری یا مدرسه علاقه نداشته باشند، در نهایت آن را رها می کنند. برای کمک به رشد انگیزه درونی کودکان، ارزش‌های خود را در مورد اهمیت یادگیری به اشتراک بگذارید.

۱۴. شاد باشید.

اولین قدم تربیت فرزند از نظر روانشناسی برای داشتن فرزندان شادتر و موفق‌تر، کمی خودخواهانه است. میزان خوشحالی شما بر شادی و موفقیت فرزندانتان تأثیر می گذارد. تحقیقات گسترده ارتباط قابل توجهی بین مادرانی که احساس افسردگی می‌کنند و نتایج منفی در فرزندانشان، مانند مشکلات رفتاری را نشان می دهند. افسردگی والدین در واقع باعث ایجاد مشکلات رفتاری در کودکان می شود.

۱۵. به فرزندتان یاد دهید که رابطه بسازند.

یادگیری در مورد روابط بسیار مهم است. کودک خود را تشویق کنید که دایره ارتباطات اجتماعی خود را بنا کند. می توانید با تشویق کودکان به انجام کارهای کوچک برای ایجاد دوستی و همدلی شروع کنید.

تربیت فرزند از نظر روانشناسی

۱۶. انتظار تلاش داشته باشید، نه کمال.

اهمیت زیاد به دستاوردها بچه ها را آشفته می کند. والدینی که بیش از حد بر موفقیت تاکید دارند، احتمال بیشتری دارد که فرزندانی با سطوح بالای افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد داشته باشند. وقتی کودکان را به خاطر تلاش و کار سختی که منجر به موفقیت می‌شود تحسین می‌کنیم، آن‌ها می‌خواهند به این فرآیند ادامه دهند.

۱۷. به فرزدنتان انضباط شخصی را آموزش دهید.

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی، انضباط شخصی در کودکان بیشتر از هوش، یا بیشتر از هر چیز دیگری، پیش بینی کننده موفقیت آنها در آینده است. بچه‌هایی که بهتر در برابر وسوسه مقاومت می‌کنند، در آینده زندگی بهتر شادتری دارند. بچه های خود انضباط، به روش بهتری با ناامیدی و استرس کنار می آیند و تمایل دارند که احساس مسئولیت اجتماعی بیشتری داشته باشند. به عبارت دیگر، انضباط شخصی نه تنها به موفقیت مدرسه، بلکه به شادی بیشتر، دوستان بیشتر و افزایش مشارکت در جامعه منجر می شود.

۱۸. با هم شام بخورید.

مطالعات نشان می دهند که کودکانی که به طور منظم با خانواده خود شام می خورند، از نظر عاطفی ثبات بیشتری دارند و کمتر احتمال دارد که مواد مخدر و الکل مصرف کنند. همچنین آنها علائم افسردگی کمتری از خود نشان می دهند و کمتر دچار چاقی یا اختلال خوردن می شوند.

نتیجه گیری

در تربیت فرزند از نظر روانشناسی باید به یاد داشته باشیم که ارتباط، بخش بسیار مهمی در تربیت کودک است. رابطه ای که در سال های اول کودکی برقرار می شود، بعداً از طریق ارتباطی که باید مبتنی بر اعتماد و احترام باشد، حفظ می شود. برقراری ارتباط برای کودکان در سنین پایین تر آسان تر است و اساس اعتماد در ارتباطات در اولین روزهای کودکی ساخته می شود. اگر در ارتباط داشتن با فرزند خود یا به کارگیری راهکارهای تربیت فرزند دچار مشکل هستید، حتما از مشاوره روانشناسی کودک کمک بگیرید.

پاسخ خود را ثبت کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *